ضرغامی مجازی شده است!
به گزارش وبی كارت سیدعزت الله ضرغامی، رئیس اسبق سازمان صداوسیما، عضو شورایعالی فضای مجازی است؛ او كه این روزها خانه خویش را فضای مجازی می داند، می گوید «خودم هم یك جورهایی مجازی هستم» و توضیح می دهد: كلا فعالیتهای سیاسی و اجتماعی من به جز آن هایی كه حضورا در محیط هستم انعكاس و تبیین و تشریحش در صفحات مجازی است.
به گزارش وبی کارت به نقل از ایسنا، ضرغامی درباره صفحاتش در فضای مجازی اظهار داشت: در اینستاگرام سه تا صفحه دارم. محتوا را خودم مدیریتم می کنم. یک همکار خوب هم دارم که صفحات توئیتر و پیام رسان های ایرانی را مدیریت می کند. در تلگرام دو کانال دارم. نام یکی از کانال ها خمیازه است که حرف هایم را به زبان طنز می زدم. نوه سومم وقتی سه روزه بود و نخستین خمیازه را کشید دهانش را کامل باز کرد و دخترم عکس گرفت، وقتی در اینستاگرام عکس گذاشتم، دیدم ری اکشن مخاطبان خوب است.
او که در برنامه «باغ رمضان» حاضر شده بود، اظهار داشت: وقتی بچه ها کوچک هستند گرفتار تر و خشک کردنشان هستی، ولی نوه عزیزتر است و مثل مغز بادام است. من هم بچه هایم را کهنه می کردم و در کنار همسرم بودم. با یکدیگر می شستیم و می رفتیم پشت بام و پهن می کردیم. به برخی آقایان که در یاخچی آباد و نازی آباد یک خانه دواتاقه داشتن را تجربه نکرده اند می گویم اگر آقازادگی را کنار بگذارید می فهمید این مدل زندگی یعنی چه. برخی حفاظت را با پشتیبانی اشتباه می گیرند. پست هایی دارم که اشاره کرده ام به مسؤلان کشور. حفاظت زمان ترورها تحمیل شد، اما الان دیگر لازم نیست. همه مسؤلان به خیابان بیایند و در صف نانوایی بایستند. مردم خوشحال می شوند و خیلی چیزها برایشان حل می شود. برخی گرفتار تشریفات و سبک زندگی جدید شده اند. مسئولانی هستند که بلد نیستند به مغازه بروند و چیزی را حساب کنند و بخرند. بعد این ها می خواهند مملکت را اداره کنند. من پس از فیلتر تلگرام کانال هایم را بستم. بعدا همه برگشتند از صداوسیما و خبرگزاری های انقلابی و سوپرانقلابی. ولی من برنگشتم چون حرفی بزنم رویش می مانم.
ضرغامی اشاره کرد: فضای مجازی می خواهد ما را نجات بدهد. آمده انقلاب اسلامی را نجات بدهد. من این ها را تبیین کرده ام. من عضو شورای عالی فضای مجازی هستم. صدمه های این حوزه را می دانم. من یک مرتبه دعوایم شد. یک چیزی گفتم و آقای روحانی یک چیزی گفت. به من گفتند برو بیرون، من نرفتم و او رفت. الان آشتی کرده ایم. برخی مواقع آشتی ها تحمیلی است. در دعواهایی که سابق در محلات دعوا می شد یک نفر همیشه می گفت صلوات. الان چنین کسی نیست و سال ها میلیون ها دلار بودجه خرج حل شدن این دعواهایی می شود که با یک صلوات حل می شود. در آن جلسه کسی نبود بگوید صلوات و بعد هم نبود. شاید اگر رهبر معظم نمی گفتند صلوات من نمی آمدم یا او نمی آمد.
او اضافه کرد: صدمه های فضای مجازی را می گویم. یک سخنرانی دارم برای خانواده ها راجع به صدمه های فضای مجازی برای کودکان. بعد می بینند هر کدام چقدر مهم می باشد. خدا را شکر می کنم که به من توفیق داد در مقطعی زندگی کنم که معجزه فضای مجازی را ببینم. باید از این فضا درک درستی داشته باشیم. تلرانس سینما از تلویزیون باز است. فضای مجازی حتما بازتر از تلرانس سینما هم هست.
ضرغامی بیان نمود: امروز بین قرائت رسمی و عرفی در کوچه و خیابان فاصله افتاده است. نباید فاصله بیفتد؛ یعنی نباید دو قرائت شود. من باید یک مجموعه پروتکل هایی را به لحاظ رفتاری و کلامی در رسانه ملی رعایت کنم و دستگاه های نظارتی نمی گذارند غیر از این باشد. در میان مردم اما این طور نیست. همه جای دنیا این طور است. ولی فاصله ما بیشتر است. مردم از گفت وگوهای فرهنگی فاصله دارند.
رئیس اسبق صداوسیما بیان نمود: موسیقی «مختار» متناسب با سریال است و استارت آن در دوران آقای لاریجانی بود و من آمدم عملا آغاز شد. داوود میرباقری اظهار محبت زیادی می کند از تعاملی که زمان ساختش داشیم. دیالوگ ها و سکانس هایش ماندگار است.
وی در ادامه اظهار داشت: در زمان حضورم در رسانه ملی بلاتکلیفی را در زمینه موسیقی حل کرده بودم بر مبنای نظرات فعلی رهبر انقلاب که به تازگی کتاب «غنا» از ایشان انتشار یافته است. با دو از نفر از کسانی که فتواها و فرمایشان رهبری را درمی آوردند مشورت کردیم و موسیقی خوب را درآوردیم. برخی مفهوم موسیقی فاخر را نمی دانند و همین طوری یک کلمه شنیده اند. ما همه جور موسیقی لازم داریم بر مبنای ملاک های رهبری. در جلسه افق رسانه دراین زمینه صحبت شد. تکلیف موسیقی روشن است.
ضرغامی سپس توضیح داد: اشکال ما فراتر از موسیقی این است که یک حکم اولیه داریم در اسلام و این که اگر بنا به دلایلی لزوم هایی ایجاب کرد که این حکم اجرا نشود می توانید یک حکم ثانویه بدهید. مجمع تشخیص این حکم را می دهد. اشکال ما این است که شیبپور را از سر گشادش می زنیم. ما احکام اولیه ساده داریم، یک عده که مهندسی می کنند یک حکم ثانویه که از اولیه سخت تر است می تراشند و حکم اولیه خدا را زمین می گذاری و سراغ حکم ثانویه پیچیده این ها می روی. باید تحولی ایجاد نماییم. انقلاب آمده بماند. نباید یک حرفی بزنیم و برویم. همین ملتی که می گویند این مویش بیرون است و فلان است وقتی حاج قاسم شهید می شود این طور برای او به خیابان ها می آیند که در تاریخ بشریت سابقه نداشته است. ما باید اصول و چهارچوب های انقلاب را حفظ نماییم. بسیاری از محکمات را رها کرده ایم. چون آمده ایم بمانیم. تحول یک خرده در ظاهر است، کمی در ادبیات و لباس است. این ها را به رسمیت بشناسیم. من می گویم مدیریت در هدف گذاری باید بر مبانی توانمندی باشد. برخی وقت ها چیزهایی را می گویی که امکان ندارد. این که دستگاه های فرهنگی و صداوسیما چقدر در کارهای فرهنگی موفق هستند قابل نقد است. یکی از تعبیرهای من این است. در فضای مجازی هشتگ دارم. می گویم مثل بچه آدم باید با مردم طوری جلو برویم که واگرایی پیش نیاید و همگرایی باشد.
او اظهار نمود: یک جاهایی بین اسلام و عرف مرزبندی داریم. در زمان امام (ره) دعوا شد بین علما، بین فقه سنتی و فقه پویا. جبهه گیری شد. امام فرمودند فقه سنتی همان فقه پویا است. اصلا فقه یعنی پویا و به اتمام رسید. امروز برخی نان می خوردند از دعوا. نخستین کلاس هایی که من و همسرم می رفتیم نزد آیت الله حائری بود. او به آقای شریعت مداری گفته بود وقتی یک نسبتی می دهی به یک جماعتی کلمه برخی را بگذار اولش. خیلی فرق می کند. گاهی با قضاوت همه را از دم تیغ می گذارنی و او می گفت این برای من درس بزرگی بوده است. وقتی در صحنه قرار می گیریم کارهای جزئی است. عده ای برای دفاع از رهبری یک شابلن و شاقول درست می کنند و می گویند این رهبری است. بزرگ ترین ظلم به رهبری این است. می گویند هرکس با این فاصله دارد دیدگاه رهبری نیست. من در خلوت با ایشان خیلی حرف ها زده ام که نمی توانم بگویم. شوخی هایی کرده اند که برای فهم بنده بوده است. رهبری هم جمال دارد و هم جلال. برخی هم جلال رهبری را می بینند. کسانی که صحبت می کنند جمال رهبری را نمی دانند. برخی هم رهبری را سانسور می کنند. برخی هم دوست دارند رهبری آن طور باشد. برخی شخصیت ها گروگان سمپات های خودشان هستند و می گویند این ها که سمپات تو هستند دوست دارند این طوری حرف بزنی. می گویند اگر امروز آن طوری حرف بزنی این ها می روند. بعضی از بزرگان ما می فهمند اما می ترسند حرف بزنند. به نظر من یک مرتبه باید بدنه علما یک جلسه کارشناسی و مبحث شناسی با موسیقیدان ها و دوستان رسانه ای بگذارند و تکلیفشان را با حکم مشخص کنند. برخی این در گاهی می ترسند در مصداق ورود کنند که رهبری و مرجع مجبور است مصداقی حرف بزند، در صورتیکه کارشان این نیست. من با یکی از همسایگانم شطرنج بازی می کردیم. پس از انقلاب وقتی گفتند حرام است ما گفتیم یکی از آلات حرام است و جمعش کردیم. بعد امام (ره) گفتند حلال است و فدراسیون راه افتاد و در حکمی که رئیس سازمان ورزش دارد به رئیس منتخب گفته بود شما را که از شطرنج بازان قدیمی و قهار هستید بعنوان رئیس این مجموعه قرار می دهم! این در حالی بود که شطرنج تا آن روز حرام اعلام شده بود. امروز عقیده ام بعنوان ضرغامی کارشناس که رسانه را می شناسند و با موسیقیدان ها نشست و برخاست داشته این است که در صورت مدیریت آهنگ، ملودی و تصویربردای منسجم چرا نباید آلات موسیقی را نشان داد که ترویج موسیقی مبتذل هم نباشد. سرنوشت ملت هایی بوده است که با موسیقی عوض شده است و رهبری هم این را تایید نموده اند. برخی علما ردیف اول می نشینند در مراسم ها و گروه ها موسیقی زنده می نوازند و بعد در تلویزیون این را پخش نمی نماییم. این یک ذره شوخی است. من نمی توانم حکم بدهم، عددی نیستم. من اگر تمام اعمالم باطنی باشد و خدا قبول نکند یک خلاف کرده ام این قبول می شود. پیرزنی سنگ هایش را در مسجد الحرام باز کرده بود. سنگ ها از حدی نباید ریزتر باشند. پیرزن قاطی کرده بود که سنگ هایش درست است یا نه. من گوشه ای نماز می خواندم. حاج آقایی در جواب این پیرزن می گفتند ببینید حاج خانم این حکمش فلان است. گفتم حاج خانم من می دانم این سنگ ها عالی است. در بسیاری از مصادیق ما هستیم که مصداق را تعیین می نماییم. اگر درست مشخص نماییم تکلیف حکم مشخص است.
وی در ادامه درباره سانسور در تلویزیون اظهار داشت: الان در بعضی فیلم ها کلا این قدر صحنه ها را تغییر می دهند که می بینی یک میزانسن جدید ساخته اند. من برای مبارزه با سانسور روتوسکوپی را راه اندازی کردم. می دیدم در بسیاری از فیلم ها به خاطر یک صحنه کل سکانس را کنار می گذاشتند. اوایل انقلاب برخی فیلم های چه گوارا را ترجمه می کردند و بقیه هم می دیدند. برخی جاها می گفت برو جلو تفنگت را بردار و به خدا توکل کن! مردم هم باور می کردند. اما چه گوارا چنین ادبیاتی نداشت. ما گفتیم صحنه های فیلم ها نباید حذف شود. پوشش طراحی کردیم و بعد احجام، ۹۹ درصد صحنه هایی را که حذف می شدند و مردم نمی توانستد ببینند امروز می بینند. حتی اگر خانمی با آقایی در رختخواب بود با روتوسکوپی کلا او را از رختخواب بیرون می آوردیم. انگار آن آقا تنها است.
ضرغامی اظهار داشت: یک مرتبه رفتم بهشت زهرا در سالگرد شهادت شهید آوینی و صیاد شیرازی سخنران بودند. سخنرانی که به اتمام رسید یک عده جلو بودند آمدند و اظهار محبت کردند. جوانی بود خوش تیپ و گفت عاشق شهدا هستم. فهمیدم پسر نعمت آغاسی از خواننده های قدیمی پیش از انقلاب است. من با او رفیق شدم. رفتیم برای چای خوردن همراه با فرمانده نیروی زمینی و چند تن از سرداران. به سرداران گفتم این آقا پسر آغاسی است. یکی از سرداران گفت من خیلی به او ارادت دارم، اول جنگ به خوزستان می آمد و خدمت می کرد. پیش خودم گفتم شاید نعمت آغاسی چون خوزستانی بوده به آن جا می رفته است. آن سردار گفت او خیلی پدر خوبی داشت و در جنگ کلی شعرهای آیینی داشت (اشاره به محمدرضا آقاسی شاعر). کمی که جلوتر رفت سردار ادامه داد و آن چنان از او تعریف کرد که در نهایت گفتم این فرزند آغاسی «لب کارون» است.
این عضو شورای عالی فضای مجازی اضافه کرد: یک روز از رهبری درباره فلسفه سرود «ای ایران» سوال کردم و گفتم روی این سرود تصاویر شهدا را بگذاریم. کسانی که ملی مذهبی هستند مصداق بارز هستند. اگر رهبری شجاعت نکنند و در خیلی چیزها ورود نکنند ما نمی دانیم باید چه نماییم و خیلی چیزها را از دست می دهیم. من کوه زیاد می روم و استادیوم هم می روم. چون من را می شناسند استقبال می کنند. گاهی شعارهای منشوری می دهند و بعد یادشان می افتد من هستم. می گفتند حاج آقا شرمنده باید می گفتیم.
ضرغامی اشاره کرد: بعضی می گویند دلیل این که سپاه اسلام پیروز شد این بود که ایرانیان در اعتقاد ضعیف بودند. خود ایرانیان خواستند به سبب جامعه طبقاتی که قفل زده شده بود و نمی شد از یک طبقه به طبقات دیگر رفت، مردم منزجز بودند. گفتند دینی می آید که پیامبرش این طبقات را به هم ریخته است و بین او و مردم در مسجد تفاوتی نیست. مردم عاشقانه با آغوش باز این ها را پذیرفتند. این انقلاب متعلق به مردم است. ایرانیان از نظر جنگ آوری، نفرات و تجهیزات جلوتر بودند. کل سپاهیان اسلام پنج هزار نفر نمی گردد. هر یک دانه از سپاه عرب ها که وارد می شدند 10هزار نفر سرشان می ریختند. ایرانیان شجاعت و تمدنشان یک چنین سابقه ای دارد. ازاین رو معتقدم اگر موسیقی رپ شجاعت را تقویت می کند اتفاقا برازنده ایرانی ها است. برخی رفتند آن طرف آب رپ خواندند و چیزی ساختند و پس از ۸۸ گفتند ما انقلاب را نابود می نماییم. گفتم این خبرها نیست. این مردم هستند و این نظام و هرکدام از مسؤلان درست عمل نکند مردم آنها را پایین می آورند. مردم در نهایت حکومت را از خود می دانند.
وی در ادامه بیان نمود: کسانی که من را می شناسند می دانند من در دوران ریاستم زندگی ام را می کردم. این تظاهر نیست. من یک سال برای رادیو گزارشگری کرده ام. در ۱۰ سالی که مسئول بودم محافظان رسمی من در این سال ها که باید من را به خانه می رساندند می گفتند خداحافظ و می رفتند. یک مرتبه گزارش دادند که او نشسته از دستفروش های بازار سیداسماعیل خرید می کند. اشکال این است که برخی چون نمی دانند می گویند شما در خیابان راه می روی خبری هست. من معاون آقای لاریجانی بودم، معاون استان ها و مجلس و یک روز تماس گرفتند با دفتر ما و گفتند از دادسرای مبارزه با مفاسد اقتصادی تماس می گیریم. آقای ضرغامی پرونده فساد مالی دارد. بامداد رفتم و من را می شناختند. من طوری رفتم که انگار برای بازدید رفتم. پرونده من را آوردند. من معاون بودم و کاری به بخش سیاسی نداشتم. در خبری یکی دو گزارش رفته بودیم راجع به واعظ طبسی. گفتند پسرش از تو شکایت کرده است و گفته ضد من در سازمان بحث کرده اند و چرا آبروی من را برده اند. به قاضی گفتم اول کار خوبی کردند، وظیفه شان است. بعد هم گفتم سازمان رئیس دارد و من هم معاون آن هستم. قاضی گفت او را که نمی توانیم دعوت نماییم. سوال کردم پس از آقای لاریجانی چه کسی مشهورتر است گفتند آقای ضرغامی و ما شما را احضار کردیم. دادگاه رسانه کلاس دارد. شما وقتی به این دادگاه می روید می گویید من سیاسی هستم و چیزی گفته ام به بزرگان و اصحاب قدرت و ثروت. اما در دادگاه مفاسد آبروی ما می رود. من از این مصائب کشیده ام و باز می کشم. مردم خیال می کنند وقتی کسی پنج میلیارد اختلاف داشته این مبلغ در جیب او رفته است، نمی دانند این طور است که مثلا مقرر است این جا جاده بسازند زلزله آمده و طرف پول را برداشته و ایستگاه را زودتر ساخته است و خلاف ردیف بودجه قانونی کار کرده است. این ها را مردم نمی دانند. ۹۵ درصد پرونده های دیوان محاسبات برای مسائلی است که مشکل شخصی ندارند، مشکل جابه جایی ردیف ها را دارند و اتفاقا این جابه جایی ها به نفع ملت شده است.
او اظهار داشت: یک روز درباره کسب و کار جلسه داشتیم با بچه های اقتصادی که چطور می شود سهولت کسب و کار را ایجاد کرد. ما در دنیا وضعمان دراین زمینه خیلی خراب است و برخی کشورها مثل ترکیه و سنگاپور نظارت می کنند و کمک می کنند و امکانات فراهم می کنند کاسبی ات صورت گیرد، اما ما باید به کسانی که امضاهای طلایی دارند صدجور رشوه بدهیم تا کارها صورت گیرد. من با این بچه ها صحبت می کردم که چطور می شود این مشکلات را حل کرد.
ضرغامی اظهار داشت: از مصاحبت با آدم هایی که احساس می کنی کمی با تو متفاوت هستند لذت می برم. وعده ناهار گران تمام می شود و من از این پول ها ندارم. صبحانه ارزان است. من گاهی حلیم می گیرم از سر کوچه در پاستور و یکی از همکاران ما عدس می خرد پنج تومان و بعد کلی عدسی درست می کند. ازاین رو دلیل جلسه صبحانه گذاشتن ارزان بودنش است. بامداد خیلی خوب است. زودتر تمام می شود و به کارهای دیگر می رسی. هیچ کس با صبحانه خوردن و پست گذاشتن در فضای مجازی رئیس جمهور نمی گردد. ما بی پول هستیم و فضای مجازی پول نمی خواهد. بقیه کارها پول می خواهد. از بچگی هر چیزی را که مجانی بوده است دنبالش بودیم. منزل ما ته خط بود. یکی از تفریحات ما این بود که در ایستگاه راه آهن روی ریل ها راه می رفتیم. هر وقت مسابقات فوتبال بود یک شوخی کردم راجع به حق پخش. گفتم نباید پول بدهیم. گفتم من از بچگی دم محلمان استادیوم راه آهن بود، من تمام بازی های تیمم را مجانی می دیدم. مجانی دیدن کیف دارد.
او اضافه کرد: هر کس امروز یک رسانه است و در آینده یک رسانه دارد. معتقدم اگر چیز خوب عرضه کنی فیلترینگ معنا ندارد. اشتباه معنا می شود. دوقطبی فیلترینگ اشتباه است. ما باید یک پیام رسان داخلی راه می انداختیم و ازاین رو باید خارجی را مدیریت می کردیم و به او پروبال می دادیم تا بهتر شود. اگر تولید خود و شبکه ملی اطلاعات را حمایت نماییم موفق خواهیم بود. ما این کار را نمی نماییم و پس از فیلترینگ حرف می زنیم.
«باغ رمضان» با اجرای حجت الاسلام محمدرضا زائری و محمدرضا حسینیان هر شب ساعت ۲۴ تا ۱: ۳۰ پخش می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب