یك كارشناس تاكید كرد
فیلترینگ تیر خلاص به كسب وكارهای محلی
وبی كارت: یك كارشناس، فیلترینگ تلگرام را برای كسب وكارهای خرد و محلی در این بستر در حكم تیر خلاص دانست و اظهار داشت: انحصار نیست كه استارت آپ را موفق می كند، بلكه خلاقیت های یك سرویس است. اكنون این فرصت تاریخی وجود دارد تا با آزاد كردن بستری مانند توییتر كه تابحال بسته بوده، هر ابزار در جای خودش مورد استفاده قرار گیرد.
آرش برهمند در گفت وگو با ایسنا با اشاره به اینكه تلگرام سه نوع كاركرد برای كسب وكارها در ایران داشت، اظهار نمود: بستر اول كاركرد كسب وكارهای محلی و خرد برای مثال صنایع دستی است كه در اصطلاح به آنها SMB یا (Small & Medium Business) گفته می گردد كه اساسا بسترشان بر تلگرام بود. این تجارت ها در خیلی از موارد امكان تولید سایت و اپلیكیشن را هم نداشته و از سویی جامعه كاربری شان روی تلگرام بود، زیرا كمتر جایی را می توان پیدا كرد كه امكان ارتباط دوجانبه را به كاربر بدهد. فیلترینگ تلگرام در این سطح، خیلی موثر بوده و برای آنها حكم تیر خلاص را دارد و از دور خارجشان می كند.
وی ادامه داد: بخش دوم كسب وكارهایی كه از تلگرام استفاده می كردند و متضرر شدند در بستر نشر محتوا بود. اینكه خود كسب وكار مبتنی بر تلگرام نبوده اما تمام ارتباط با جامعه مخاطبانش با استفاده از تلگرام انجام می شد. برای مثال رسانه ها كه اخبار فوری خویش را با تلگرام به گوش مخاطب می رساندند. با تعطیل شدن تلگرام امكان ارتباط محتوایی و رسانه ای خیلی از كسب وكارها كه ماهیتشان هم رسانه ای نیست از كار می افتد. آنها صدمه مرگبار نمی بینند اما متضرر می شوند.
این كارشناس سطح سوم كسب وكارها را آنهایی دانست كه باآنكه متكی به تلگرام نبودند اما تلگرام به آنها شتابی اضافه می كرد كه بهتر با جامعه مخاطب خود ارتباط برقرار كنند و اضافه كرد: برای مثال كسب وكارهای حمل و نقل اینترنتی كه ذاتا ارتباطی به تلگرام ندارند اما جامعه كاربرانش با استفاده از تلگرام در تماس بودند. ازاین رو جامعه كسب و كارها در این سه سطح از فیلترینگ متضرر می شوند. اما تراژدی این است كه بیشترین لطمه را آن بخش صدمه پذیرتر كسب وكارها می بینند.
غول های نرم افزاری دنیا هم ابزارهای تلگرام را ندارند
برهمند درباره احتمال جایگزینی تلگرام با پیام رسان های داخلی بیان كرد: شاید تلگرام یك پیام رسان ساده به نظر برسد اما به ندرت پیام رسانی وجود دارد كه تمام این گزینه ها را به شكل قابل اتكایی در اختیار كاربر بگذارد؛ یعنی قابلیت تولید كانال، اطلاع رسانی، گروه و ارسال پیام های شخصی نفر به نفر را داشته باشد. ازاین رو از لحاظ نرم افزاری حتی با غول های نرم افزاری در دنیا هم قابل قیاس نیست. اما جدا از ابزارهایی كه در تلگرام وجود دارد، از بعد فنی، هم هم اكنون هیچ پیام رسان داخلی وجود ندارد كه توانایی نرم افزاری و سخت افزاری جایگزینی تلگرام را داشته باشد.
وی در ادامه تصریح كرد: تلگرام یك پیام رسان متن باز با سرعت توسعه بسیار بالاست، ازاین رو نه تنها یك بستر كامل است، بلكه علی رغم امنیتی كه دارد خیلی از توسعه دهندگان ایرانی هم روی این بستر كار می كنند و ابزارهایی را فعال كردند. همینطور پشتیبانی سخت افزاری یك مجموعه با این حجم در ایران حدودا غیرممكن است. هنوز هم هیچ بازیگری با عرضه خدمات ابری، سرورها، ارتباط منطقی یا بك آپ فنی و موارد اینچنینی در این مقیاس و حتی یك دهم نداریم.
برهمند كه سردبیری یك نشریه فناوری اطلاعات را هم بر عهده دارد، با اشاره به اینكه می توان با نگاه خوش بینانه برای توسعه فنی به امید آینده بود، اظهار داشت: اگر امكان رقابت ارگانیك فراهم گردد، نرم افزاری در ایران نقش پیام رسان را ایفا كند و به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری پشتیبانی درستی عرضه نماید، می توان گفت به تدریج امكان جایگزینی فراهم می گردد. اما مسلما راهش مسدود كردن راه غالب و پیام رسان های موجود نیست.
نباید با بستن سرویس خارجی به دنبال رونق سرویس داخلی باشیم
این كارشناس فناوری اطلاعات ادامه داد: اگر به پیام رسان های خصوصی مشوق داده شود، خوب است اما اینكه با بستن پیام رسان خارجی دنبال رونق سرویس خودمان باشیم كار درستی نیست و در عمل هم جواب نمی دهد. شاید در نگاه اول تصور شود استارت آپ هایی مانند كافه بازار و آپارات كه موفق شدند، به دنبال بستن یوتیوب و گوگل پلی راه افتادند. اما زمانی شاید ده ها استارت آپ دیگر در این حوزه وجود داشت و در نهایت انحصار نیست كه استارت آپ را موفق می كند، بلكه خلاقیت های یك سرویس است.
برهمند بعد روانی استفاده از پیام رسان داخلی را مانع دیگری دانست و اظهار نمود: اگر یك سرویس بین المللی هك شود و یك سرویس داخلی جایگزین شود، به علت سد ذهنی كه كاربر ایرانی در مورد پیام رسان داخلی دارد، این مورد قابل انجام نیست. دو مورد اساسی درباره سد ذهنی وجود دارد؛ اول اینكه به علت مشكل قانونی، هر محتوایی كه منتشر می شود، مسئول آن انتشاردهنده نیست، بلكه صاحب كسب وكار است. همین حالا هم مدیران عامل این كسب وكارها زمان زیادی را در دادگاه ها و پلیس فتا می گذارند. در واقع خلاء قانونی بسیار جدی درباره مسئولیت انتشار محتوا سبب می گردد كسب وكارها خیلی به سمت ساخت پیام رسان نروند.
وی دسترسی قانونی یا legal intervention را دیگر سد ذهنی كاربران دانست، توضیح داد: همه جای دنیا این ساختار قانونی وجود دارد كه اگر كاربری رفتاری خلاف قوانین كشور داشت، به اطلاعاتش دسترسی باشد. اما اینكه این دسترسی در ایران چقدر مبتنی بر ضابطه قضایی صورت می گیرد مشخص نمی باشد. مصادیق زیادی در استارت آپ های مالی دربردارنده اطلاعات شخصی افراد هستند و این احساس فقدان امنیتی گسترده در كاربران وجود دارد كه اطلاعاتشان دارای امنیت نیست. اگر رفتار كاربری برای شما عجیب است، باید با استفاده از قانونی با عرضه مدرك به اطلاعات دسترسی داشت اما تعدد نهادهای متولی در این زمینه عملا رعایت قانون را با خدشه مواجه كرده است. ما دارای تولیت یكپارچه در زمینه مدیریت فضای اینترنت نیستیم.
سیاست های انحصاری تلگرام را سرنوشت ساز كرد
این كارشناس فناوری اطلاعات با اشاره به اینكه سیاست های انحصارآمیز تلگرام را این اندازه سرنوشت ساز كرده است، اظهار نمود: وقتی تمام سرویس های رقیب تلگرام را ببندیم، یك مسنجر این قدر بزرگ می گردد. شاید اكنون فرصتی تاریخی باشد كه دو مبحث از هم جدا شوند؛ در حوزه پیام رسانی كه معمولا مسئله حریم شخصی در آن مهم است مردم بتوانند آزادانه از یك ابزار بین المللی استفاده كنند و برای نشر محتوا و كسب وكار بتوان از یك بستر داخلی بهره برد.
برهمند با اشاره به اینكه در شرایط فعلی لازم است ابتدا مسكن تزریق و سپس درمان شروع شود، اظهار داشت: یك حقیقت وجود دارد؛ اینكه شاید شهروند ایرانی به علت دغدغه اش از امنیت و حوزه حریم شخصی، ترجیح می دهد برای پیام های شخصی با پیام رسان خارجی كار كند. اما باید یك بستر رسانه ای داخلی راه اندازی شود كه امكان نشر محتوا را فراهم كند و این در صورتی اتفاق می افتد كه در قدم اول فیلترینگ تلگرام برداشته شود. الان جامعه ایرانی به این ماجرا بدبین است و هر سرویس جایگزینی كه در ایران فراهم گردد، با بدبینی با آن برخورد می گردد.
وی با اشاره به اینكه تلگرام راه حلی را با هوشمندی به جامعه ایرانی عرضه داد كه واقعیت خودشان را در صداوسیما و رسانه های رسمی كشور نمی دیدند، اظهار داشت: شهروند ایرانی به بستری احتیاج داشت كه اطلاع رسانی بی واسطه را در اختیار داشته باشد كه البته صدمه های خودش را هم دارد و در وقایع اخیر با انتشار شایعات خویش را نشان داد. اما مهم ترین نكته در پررنگ شدن ماهیت رسانه ای پیام رسان ها، این است كه شهروند ایرانی بازتاب واقعی زندگی خویش را در رسانه های رسمی از مطبوعات و رسانه ملی و سایر بسترهای اطلاع رسانی نمی بینند، نتیجتا به بستری روی می آورد كه مستقیما به شهروندان متصل شود.
این كارشناس در انتها تصریح كرد: خیلی از سرویس های پیام رسانی مانند مسنجر فیس بوك به علت فیلترینگ از چرخه رقابت خارج شدند. همینطور واتس اپ یك سرویس صرفا مسنجر است و همه دنیا از آن برای پیام رسانی استفاده می نمایند و اطلاع رسانی حرفه ای و حتی برای شهروند به شهروند در بستر توییتر انجام می گردد. كما اینكه اكنون خیلی از افراد از آن استفاده می نمایند. اكنون این فرصت تاریخی وجود دارد كه با آزاد كردن یك بستر كه تابحال بسته بوده، این امكان فراهم گردد كه هر ابزار در جای خودش مورد استفاده قرار گیرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب